Ագռավաքարից մինչև իմ ծնունդը
Տարածություն է,
Կիսասաղմը հավերժության մեջ ձգող պորտալար,
Որտեղ ծնունդն ու մահը չեն հանդիպում
Ինձ ապրեցնելու համար...
Արևին ժպտացող լուսնի շողոքորթ ժպտի նման
Հայրենիքս տեղավորում է աշխարհի հայելու մեջ.
Խաչից այն կողմ փլատակ է,
Այս կողմ` խաչե հիմ
Լուսնի մահիկ-յաթաղանից վախվորած...
Թալեաթի ներբանները հագած
Գյուլի քաղաքակիրթ ոտքերն են
Կեսհայրենիք մտնում...
Եվ կես եղած մի ժողովուրդ
Հայ-թուրքական սահմանի բացմամբ
Փոքր Մհերի վերադարձն է ուրվագծում
Ցորենով բեռնված վագոնների տեսքով...
Ես ոչինչ չունեմ հիշելու,
Ագռավաքարից մինչև իմ ծնունդը
Եղեռն է եղել...
Комментариев нет:
Отправить комментарий